کـاش چـون پـایـیـز بـودم
کـاش چـون پـایـیـز بـودم
کـاش چـون پـایـیـز خـامـوش ومـلال انـگـیـز بـودم.
بـرگـهـای آرزوهـایـم , یـکـایـک زرد مـی شـد,
آفـتـاب دیـدگـانـم سـرد مـی شـد,
آسـمـان سـیـنـه ام پـر درد مـی شـد
نـاگـهـان تـوفـان انـدوهـی بـه جـانـم چـنـگ مـی زد
اشک هایم همچو باران دامنم را رنگ می زد.
وه ... چـه زیـبـا بـود, اگـر پـایـیـز بـودم,
وحـشـی و پـر شـور ورنـگ آمـیـز بـودم,
شـاعـری در چـشـم مـن مـیـخـوانـد ...شـعـری آسـمـانـی
در کـنـارم قـلـب عاشـق شـعـلـه مـی زد,
در شـرار آتـش دردی نـهـانـی.
نـغـمـه ی مـن ...
هـمـچـو آوازی نـسـیـم پـر شـکـسـتـه
عـطـر غـم مـی ریـخـت بـر دلـهـای خـسـتـه.
پـیـش رویـم :
چـهـره تـلـخ زمـسـتـان جـوانـی
پـشـت سـر :
آشـوب تـابـسـتـان عـشـقـی نـاگـهـانـی
سـیـنـه ام :
مـنـزلـگـه انـدوه و درد و بـد گـمـانـی.
کـاش چـون پـایـیـز بـودم
نظرات شما عزیزان: