درهوای تو پرپر میزنم
می آیم مهربانم
میدانم نداشتنم رنجورت کرده و
میدانم ترس از نبودنم ویرانگرتوست
رفیق جانم همین شکیبایی در رفتن و آمدن هاست
که مارا به نگاه عشق میرساند هرجا که باشم تورا و
چشمهای مهربانت و رنج انتظار با من است
من پرنده سرزمین عشق توام
پرنده هم موقع پرواز با خیال برگشت به آشیان است که لذت
پر زدن وپرواز را می برد
درهوای تو پرپر میزنم......
نظرات شما عزیزان: